Márchien Plug-Nijenhuis: ‘Met elkaar creëren we het paradijs’
Tijd om onze nieuwe boerin voor te stellen: Márchien (39) woont in Amersfoort, is getrouwd en moeder van twee jongens van 14 en 12. Ze zit in de laatste fase van haar opleiding biodynamische land- en tuinbouw aan de Warmonderhof. Haar stage heeft ze bijna afgerond en nu is ze bezig met de laatste examens en haar eindopdracht. Voor ze de omslag maakte naar land- en tuinbouw, werkte Márchien vijftien jaar als muziektherapeut in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking.
Ze heeft dan ook ruime ervaring in het omgaan met en ondersteunen van veel verschillende soorten mensen: van kinderen en jongeren met ernstig probleemgedrag tot dementerende ouderen. In de maanden april en mei werkt Márchien twee dagen per week op Herenboerderij Willemshoeve, vanaf juni wordt dat drie dagen.
Licht en blijheid
‘Het was tijd voor iets anders, hoewel ik mijn werk als muziektherapeut altijd met heel veel plezier en liefde heb gedaan. Ik wil in mijn werk graag veel licht en blijheid brengen, maar dat raakte ik een beetje kwijt. Toen ben ik bij mezelf te rade gegaan: waarvan word ik echt blij? Welk cadeau kan ik mezelf geven? Ik kwam toen op buiten, tuinwerk, groenten verbouwen. Dat was wat ik écht wilde gaan doen. Op de opleiding hoorde ik voor het eerst over Herenboeren. Ik had aanvankelijk het idee dat het een wat elitaire club was. Tot ik dus dat gesprek had met drie mannen van Herenboeren Willemshoeve. Dat veranderde mijn beeld totaal. Ik kon daar helemaal mezelf zijn, het was een mooi gesprek. Daardoor werd ik steeds enthousiaster. Voor mij is het belangrijk dat het niet alleen over de land- en tuinbouw gaat, maar juist ook over mensen. Het bouwen van een gemeenschap vind ik prachtig, daar ligt mijn kracht. Dat doe ik graag.’
Paradijs
Wat wil Márchien betekenen voor Herenboeren Willemshoeve? ‘Ik wil er Zijn, met een hoofdletter. Ben ik er, dan ben ik helemaal aanwezig, in het hier en het nu. Ik ben bezig met wat er op dat moment nodig is, zowel met planten, dieren als mensen. Ik wil ervoor zorgen dat mensen zich welkom en veilig voelen, dan blijft de energie stromen. Dat komt de gewassen ten goede. Als ik kan zorgen voor ontspanning en blijheid, dan stroomt dat positieve gevoel door naar onze groenten, dieren en fruit. Dat vind ik de meerwaarde van Herenboeren, met elkaar creëren we het paradijs.’
Het bouwen van de gemeenschap vindt Márchien net zo belangrijk als het opzetten van de feitelijke boerderij. ‘Dat vind ik juist de extra dimensie, dat werken met mensen. Ik deed dat ook in de zorg. Maar ik weet dat dat ook mijn valkuil kan zijn. Ik vind het dan heel belangrijk om met iemand een goed gesprek te voeren maar daarna kom ik tot de ontdekking dat ik de bietjes had moeten verzorgen.’
Sfeer
Niet iedere boer of boerin heeft te maken met een bestuur, en met leden. Toch vindt Márchien dat iets toevoegen: ‘Het lijkt me heel leuk, ik ben erg nieuwsgierig naar het werken op die manier. Het lijkt me een ontdekkingstocht. We moeten daarin samen onze vorm vinden, zeker in dit eerste seizoen. Wat past? Wat past niet? Wat ik mooi vind aan dit concept, is dat mensen niet alleen maar consument zijn. Ze voelen oprecht dat ze er iets van mogen vinden, het is hun eigen boerderij. Dat kan betekenen dat ze vragen hebben. Het bestuur en de commissies kunnen die vragen in goede banen leiden. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat goed gaat lopen. Het is niet erg om daar soms
moeilijkheden over te hebben, daarvoor ben ik niet bang. We scheppen een sfeer waarin men zich kan uiten, waarin we het oneens mogen zijn. Waarin we de verschillen koesteren. We gaan ontdekken wat er nodig is om dat te bereiken.’
Bezig in de bodem
Dat de leden een prachtige reis gaan maken, staat voor Márchien vast: ‘Werken op onze boerderij kan voor iedereen heel therapeutisch zijn. In dat werk kom je veel dingen van jezelf tegen. Sta je bijvoorbeeld op het land te werken als gaat regenen, dan komen er meteen vragen op je af: wil je je drijfnat laten regenen? Had je betere kleding moeten aantrekken? Laat je het gewoon maar over je heen komen? Werken op het land en in de grond maakt dingen wakker in je. De gesprekken die je daarbij met anderen voert, zijn anders dan je ze op straat ervaart. Het begint met simpele onderwerpen, bijvoorbeeld over wat je vanavond gaat eten. Maar je kunt elkaar ook vragen hoe je met de wereld wilt omgaan. Je bent bezig in de bodem, met ons fundament. Dat geldt misschien niet
voor iedereen, maar het kan dingen in beweging zetten. Ik wil graag mensen terugbrengen naar de natuur, naar waar ons voedsel vandaan komt. Mensen laten beleven hoe het vroeger was. We hebben de voedselproductie te veel uitbesteed. Op een boerderij werken, helpt je met je zelfontwikkeling. Ik voel me gezegend dat ik daaraan mag bijdragen.’