The Biggest little Farm: twee keer in de roos

Na afloop van de filmvertoning op 3 november praatte secretaris Kees Rezelman de aanwezige leden bij over de huidige stand van zaken. Die stand is dat we nog steeds hard op zoek zijn naar geschikte grond maar dat we niet over alle gesprekken mededelingen kunnen doen. Sommige landeigenaren stellen discretie als voorwaarde. Een van de leden stelde met veel daadkracht voor om gewoon een begin te maken met een Herenboerderij, zelfs al zou dat op een klein stuk grond moeten gebeuren. Een hartverwarmend idee maar in de uitvoering toch niet haalbaar. Een ander bemoedigde de kartrekkers met de opmerking dat ze hun tijd moeten en mogen nemen om te zorgen dat er in Soest een prachtige Herenboerderij komt. De parallel met film lag voor de hand: ook daar ging het niet van een leien dakje.

Op 10 november kwamen geïnteresseerden in ons concept de film bekijken. Daarna lieten ze zich door voorzitter Henk Vroom op ongedwongen wijze informeren over deze nieuwe manier van voedselproductie. Of eigenlijk: deze oude manier, want onze voorouders wisten al dat goede zorg voor de bodem leidt tot hoge kwaliteit van de producten die daaruit voortkomen. Hij vroeg naar reacties op de film. ‘Hoop’, ‘Liefde, ‘Vertrouwen’, ‘Toekomst’ waren woorden die uit de toehoorders naar boven kwamen.

Deze vorm van informeren bleek zeer succesvol. Aan het eind van de sessie kwam van vier huishoudens meteen een getekende intentieverklaring. Voor herhaling vatbaar dus.