Boerendochter als drijvende kracht
Wie deze weken vaker doordeweeks op de Herenboerderij komt, ziet Martha Boer ongetwijfeld in de weer met een groepje vakantiewerkers. Als een kloek met haar kuikens begeleidt ze scholieren en studenten die de kans grijpen om wat bij te verdienen. Ze is hun drijvende kracht. Waarom doet Martha dat? Op een zeer wisselvallige dag in juli geeft ze antwoord op die vraag.
‘Ik werk sinds 1998 in de zorg als onafhankelijk cliëntondersteuner, maar in 2022 kwam ik in de ziektewet terecht. Ik was al lid van Herenboeren en ik hielp af en toe mee op het land. Dat vond ik heerlijk om te doen. Ik vroeg aan de bedrijfsarts of ik dat vrijwilligerswerk mocht uitbreiden, maar dat kon eigenlijk niet. Als ik op het land kon helpen, kon ik ook weer aan het werk, zei ze. Ik heb het toch gedaan en ging in het weekend de koeien voeren en helpen oogsten. Ik merkte dat ik er heel veel meer energie van kreeg en daardoor lukte het ook om mijn werkzaamheden weer op te pakken. Het is heel goed voor je welzijn. Toen heb ik besloten om mijn betaalde werk van 32 uur terug te brengen naar 24 uur per week en meer tijd te besteden aan het werken op de boerderij. Dit voorjaar werd ik gevraagd om een rol te spelen bij het begeleiden van de vakantiewerkers. Dat vind ik prachtig! Ik heb zelf geen kinderen maar met dit werk kan ik mijn hart ophalen. Ze werken hard, valt mij op, en ik leer veel van ze. We hebben veel lol samen. Het grappige is, dat ik vroeger als jong meisje op de boerderij van mijn ouders ook al vakantiewerkers begeleidde in de droogbloemen. Daar heb ik geleerd dat je veel met beloningen moet werken en het beste kunt eindigen met iets leuks. Dat houdt de stemming erin.’
Herinneringen
Martha is een Drentse boerendochter en geniet van wat we samen al hebben bereikt. ‘Een paar jaar geleden tipte een vriendin mij dat er een Herenboerderij in oprichting was. 
Ik heb me meteen aangemeld en stak hier van tijd tot tijd mijn handen uit de mouwen. Erg leuk om te doen. En af en toe komen er door het werken op de boerderij herinneringen naar boven. Toen ik Jesse hoorde zeggen dat hij de aardappels ging aanaarden, begreep ik pas wat mijn vader daar vroeger mee bedoelde: erpels anèr’n. Ook het geluid van iemand die op laarzen loopt, doet me denken aan vroeger, zo’n knoerperig geluid. Prachtig!’
Helpen
Het is duidelijk, Martha voelt zich hier erg op haar plek: ‘Je kunt hier jezelf zijn, met al je gekkigheid. Iedereen kan doen waar zij of hij blij van wordt. En het voelt fijn dat we hier zo duurzaam bezig kunnen zijn, in deze tijd van klimaatproblemen. Ik ben door dit werk nog bewuster en enthousiaster geworden. Zo enthousiast dat ik me heb aangemeld voor de opleiding aan de Warmonderhof en mijn stage doe ik bij onze Herenboerderij.’
